Armia ‎– Legenda / 1 Press

“Legenda” to jednak nie tylko Tomasz Budzyński. Muzycznie tej płyty nie byłoby bez Roberta Brylewskiego i jego studia Złota Skała na mazurskiej wsi, gdzie płyta w dużym stopniu powstała. Klimat Stanclewa, w którym muzycy nagrywali album, żyjąc tam przy okazji i mieszkając, na pewno wpłynął na to, jaki udało się osiągnąć efekt końcowy. To głównie Brylewski odpowiada za charakterystyczne, nieco “dubowe” brzmienie albumu. Całości charakter nadał jednak Budzyński, który stworzył mistyczny koncept płyty, wraz z tekstami i charakterystyczną okładką przedstawiającą Don Kichota.”Legenda” to moim zdaniem opus magnum Armii. Połączenie talentu Brylewskiego, poetycko-mistycznych tendencji Budzyńskiego oraz zaangażowania reszty Armii wraz z gośćmi dało dzieło, które wymyka się jednoznacznej klasyfikacji gatunkowej. Najlepszym określeniem, którym można się posłużyć nazywając muzykę na “Legendzie”, jest moim zdaniem mistyczny lub poetycki punk. To płyta wyjątkowa pod względem muzycznym i tekstowym.