Dire Straits ‎– Brothers In Arms ( Japan )

Perfekcja jest tu słowem – kluczem. Muzyka zespołu, dotąd swobodna, rozimprowizowana, pełna wykonawczego luzu, tutaj została zamknięta w dość sztywnych ramach. Każdy dźwięk wydaje się mieć swoje ściśle określone miejsce, a przy tym ma to swój sens i genialną logikę. Można narzekać, że brzmienie zbyt sterylne, że brak dawnego luzu, że może trochę to jednak skrojone pod amerykańskiego odbiorcę radiowego, czy raczej telewizyjnego (pamiętne I want my MTV). Ale po co? Ta płyta to ikona, pomnik pięknej rockowej muzyki. A że przy okazji jest szczytowym osiągnięciem komercyjnym Knopflera, to chyba nic złego.