Fates Warning ‎– Parallels

Gatunkowo jest to rock progresywny, spomiędzy którego tu i ówdzie wyłaniają się hard rockowe struktury. Moim zdaniem to wydawnictwo można śmiało postawić obok płyt Queensrÿche i Dream Theater z czasów ich największej chwały. Oczywiście poza wyżej wymienionymi doszukamy się pewnych podobieństw również do innych klasyków gatunku, takich jak Rush czy Marillion, momentami nawet do zespołów poruszających się w nieco innej stylistyce, jak np. Sanctuary. W podobny sposób budowane jest napięcie, podobnie wygląda budowa poszczególnych kompozycji, chociaż zdarzają się takie motywy, że byłbym skłonny zaryzykować twierdzenie, że pod pewnymi względami Fates Warning wypada lepiej od swoich pierwotnych wzorców.

Co sprawia, że tę płytę trzeba koniecznie mieć w swojej kolekcji? Przede wszystkim jest to regularne wydawnictwo, ale słucha się go jak albumu „greatest hits”. W zestawie 8 kompozycji aż 7 to utwory genialne i jeden tylko nieco pozostający w tyle za owymi. Dodałbym tutaj jeszcze po dwa lub trzy numery z płyt Perfect Symmetry i Inside Out i spokojnie taką składankę można by opatrzyć tytułem „The Best Of Fates Warning”. Patrząc na krążek z perspektywy czasu bezsprzecznie można go zaliczyć do kanonu klasyki rocka progresywnego i muzyki rockowej w ogóle. Jest to płyta, która sama obroni się w dowolnym czasie.