Rozpoczyna się wesolutką melodyjką „Europe Endless”, która ciągnie się stałym tempem przez ponad 9 minut. Nawet przez chwilę wcale nie czuć znużenia tym muzycznym minimalizmem. „The Hall of Mirrors” – kompletna zmiana nastroju.Panowie z Niemiec stworzyli tu „horrorystyczny” wręcz klimat: tajemniczy tekst pół-recytowany, pół-śpiewany przez Ralfa Huttera, niespokojne kolaże syntezatorowe w tle i oczywiście najważniejszy – rytm, genialny, ciągnący się bez końca… Chcesz jeszcze bardziej przygnębiających i pokręconych klimatów?  oto następuje „Showroom Dummies”. Poprzedni utwór brzmi przy nim jak miła kołysanka. Ale nie zatrzymujemy się, idziemy dalej…odpływamy przy utworze tytułowym. Klimatyczne syntezatory nie opuszczają nas ani na moment. Przelatujemy przez „Metal on Metal”  i do naszych uszu dolatuje… zaskakująco urocza melodia… to kojący „Franz Schubert”, który płynnie przechodzi w „Endless Endless”. Krążek zastyga… koniec.

Arcydzieło, magnum opus, majstersztyk… Mistrzowie muzycznego minimalizmu z  Düsseldorfu po raz kolejny mnie rozwalili…