Magma – Mekanïk Destruktïw Kommandöh

Jeden z najbardziej niezwykłych, oryginalnych, zwariowanych, a zarazem wyrafinowanych i ambitnych albumów w dziejach muzyki rockowej. Już oba wcześniejsze dzieła francuskiej Magmy, eponimiczny debiut i “1001° Centigrades”, pokazały, że jest to zespół nietuzinkowy, niepowtarzalny. Ale dopiero na “Mëkanïk Dëstruktïẁ Kömmandöh” jego styl całkowicie się wykrystalizował, wzbogacony o nowe elementy, które na stałe wpisały się zeuhlową estetykę.Na trackliście “Mëkanïk Dëstruktïẁ Kömmandöh” widnieje siedem ścieżek, jednak w rzeczywistości album zawiera jedną, niespełna czterdziestominutową kompozycję. Bardzo spójną, pozornie jednostajną, lecz ulegającą pewnym przetworzeniom, co uzasadnia podział na osobne utwory. Całość została skomponowana samodzielnie przez Vandera. Muzyk w bardzo inteligentny, przemyślany sposób czerpie tutaj z muzyki klasycznej, przede wszystkim z twórczości Carla Orffa (wyraźne podobieństwa do jego dzieła “Carmina Burana”) i Igora Strawińskiego (szczególnie “Wesele”).Początkowo, zwłaszcza przy niezbyt uważnym słuchaniu, może wydawać się zbyt monotonna. Jednak przy dokładniejszym odsłuchu album odsłania mnóstwo rytmicznych i harmonicznych zmian, a także wiele innych aranżacyjnych smaczków. Dlatego nie należy się zniechęcać, tylko słuchać, słuchać, słuchać, a zachwyt w końcu sam przyjdzie.