Talking Heads – Remain In Light

No to jazda… „Remain In Light” zaczyna rozdygotane dziesiątkami drobnych stuknięć, akordów i piskami syntezatorów – „Born Under Punches (The Heat Goes On)”.  Zaraz potem perkusja spięta z gitarą zapowiada kolejny gorący numer – hipnotyzujące „Crosseyed And Painless”. Wspaniałe wrażenie robi „latający” refren i niezwykłe popisy na gitarze  Adriana Belewa (tego który za moment miał wejść do kolejnego wcielenia King Crimson). Początek trójki („The Great Curve”) od razu wyjaśnia, że nie ma co liczyć na odpoczynek, bo ów utwór jest jeszcze szybszy niż dwa poprzednie i w dodatku ozdobiony punktującą go blachą. Natomiast Belew ze swojej gitary wydobywa dźwięki, które później będą symbolem jego gry na „Discipline” K.C. Wraz z pojawieniem się „Once In A Lifetime” robi się jasne, że liczenie na coś do przytulania w wypadku tej części płyty jest bezpodstawne, bo ta świetna piosenka aż kipi od najróżniejszych rytmów. Świetne! Pozostałe cztery utwory (stanowiły drugą stronę analogowej edycji albumu) nie tylko kontynuują pomysły ze strony pierwszej, ale także sprawiają, że czujemy się jeszcze bardziej zaintrygowani. I tak w „Houses In Motion” nie tylko słyszymy melorecytacje na partii punktującego rytm wiosła Davida, ale także dostajemy po uszach od trąbiącego (znów gitara Belewa) szalonego słonia! „Seen And Not Seen”  – to dla nieodmiany perkusja, pogaduchy i dziwne fruwające świsty. Natomiast gdy zaczyna siódemka – „Listening Wind” – stajemy się uczestnikami jakiegoś hipnotyzującego obrzędu (ten pyszny temat w 2010 r. nagrał na swoim symfonicznym longplayu „Scratch My Back” Peter Gabriel). Rewelacja po której przychodzi pora na finał, czyli na obsesyjne, poważne i kojarzącego się z chłodem Joy Division – „The Overload”.