Van Halen – Van Halen (USA)

Nieczęsto zdarza się by debiutant na rynku zrobił taką furorę jak Van Halen w przypadku swojej pierwszej płyty. Gdy słuchałem jej pierwszy raz, aż trudno było mi uwierzyć, że nagrana została w 1977 roku – nowoczesnego brzmienia zespołu nie powstydziłoby się wielu znakomitych wykonawców z lat osiemdziesiątych. Uwagę zwraca zwłaszcza doskonałe – czyste, a zarazem zadziorne brzmienie gitar.

Największe wrażenie robi pierwsza część płyty – z fantastycznym Ain’t Talkin’ ‘Bout Love (genialny riff) i energetycznym Runnin’ With The Devil na czele. Druga część albumu podtrzymuje klimat całości, ale nie budzi już takich emocji, choć oczywiście w dalszym ciągu jest to wysoki poziom – by wspomnieć chociażby doskonały Atomic Punk. Na płycie znalazły się dwa covery: You Really Got Me The Kinks i wspomniany już Ice Cream Man Johna Brima. Pierwszy wydany został jako debiutancki singiel zespołu, a o jego klasie świadczy chociażby fakt, że autor utworu Ray Davis uznał wersję Van Halen za lepszą od oryginalnej. Trudno się dziwić tej opinii – wykonanie jest naprawdę rewelacyjne, tego trzeba posłuchać.

Jest to doskonała płyta, pozycja obowiązkowa dla wielbicieli melodyjnego hard rocka i efektownych gitarowych popisów.